ขอเป็นลมขย่มไกวให้แทนเขา
ปลอบน้องเราเหงาลดสิ้นหมดหงอย
อย่าคะนึงถึงวันเก่านะเจ้ากลอย
ด้วยยากถอยคล้อยเคลื่อนกลับเหมือนเดิม
อย่ารำพึงถึงลำพูเมื่ออยู่ข้าง
จะยิ่งว้างร้างแรงเหมือนแกล้งเสริม
ให้วิตกอกช้ำมาซ้ำเติม
ยิ่งทุกข์เพิ่มเจิมจดไม่หมดจำ
หาตะแบกแบกช้ำระกำเศร้า
รับแทนเราเฝ้าอยู่คู่งามขำ
คราใดทุกข์รุกโรมโหมกระทำ
ให้กระหน่ำซ้ำแทรกตะแบกแทน...
" บูรพ์ "