ดึกแล้ว...ไม่ผิดหวังค่ะ...
จันทร์แจ่มจ้ากลางหาว...อืม..ไม่ยักกะบลู นะคะ...
กระต่ายอยู่ไหนน๊อ... เกือบเห็นรอยเท้า อาร์มสตรอง...แซมค่ะ
กระต่ายตรมขมฤดีสิ้นชีวิต
อยากชมชิดสนิทจันทร์ไม่พลันสม
ได้เพียงแลชะแง้หาเบิ่งตาชม
ไร้ภิรมย์ชมชื่นนับหมื่นปี
ด้วยอยู่ไปไร้หวังเหมือนสั่งสม
ให้เศร้าตรมขมจิตจึงคิดหนี
ที่เคยอยู่คู่นั้นสิ้นกันที
ขอหลบลี้พลีร่างไว้ข้างครัว...(ขูดมะพร้าวน่ะ)
" บูรพ์ "
"ตัวนี้ไม๊"
เสียงกรูดกรูด..ขูดกันสนั่นก้อง
กระต่ายจ้องจะซิ่ง..ยิ่งเวียนหัว
อยากไปนั่งชมจันทร์ใจสั่นรัว
จะแกงคั่ว..ต้มข่าไก่ ไหงใช้เรา
ดูซินั่นกดขี่มีที่ไหน
แล้งน้ำใจโขกสับ.. "ต่าย"จับเจ่า
กระต่ายน้อยคอยคู่อยู่ข้างเตา
เหงาแสนเหงานั่งชะแง้หมายแขเชย
แซมค่ะ