เมื่อวาน...
นอนบนเตียง เที่ยงคืน ตื่นตีห้า
นั่งดูหน้า โน้ตบุ๊ค แสนสุขสม
อ่านกลอนซึ้ง ถึงเธอ เพ้อภิรมย์
แต่งกลอนชม หวานถ้อย ร้อยถักทอ
เริ่มจะสาย บ่ายร่าง ย่างไปสวน
ก้าวถึงจวน นิ้วหยิบ คีบดินสอ
กระดาษขาว วาววับ พับสี่พอ
มิรั้งรอ ใส่กระเป๋า เข้าทำงาน
ทั้งขุดไร่ ไถสวน พรวนดินหญ้า
รอบหลังหน้า ป่าสวย ห้วยละหาน
มีนกหนู หมูไก่ ไต่บนลาน
ชื่นดวงมาน ใสเย็น เห็นดอกบัว
แวะริมทาง วางมีด เริ่มขีดเขียน
กลอนวนเวียน ลื่นไหล อยู่ในหัว
พอแดดร่ม ลมตก อกระรัว
รีบปลีกตัว เร่งงาน ละกานท์ลง
กลับเคหะ ถลา หาคอมพ์เน็ต
คลิกตรวจเช็ด ข้อความ ตามประสงค์
พักอาบน้ำ ชำระ สะอาดองค์
นั่งล้อมวง รับประทาน อาหารเย็น
เพียรเจริญ เพลินใจ สวดไหว้พระ
อุ อะ มะ ช่วยดล พ้นยากเข็ญ
ราวสามทุ่ม ดุ่มด่ำ กระทำเวร
ถึงคิวเล่น สนุก สุขหน้าจอ
รพีกาญจน์ 59