เห็นพี่ชายแต่เช้า มารอ
เพียงเพื่ออยากพะนอ ต่อถ้อย
นึกว่าจะมาขอ เสียอีก
เจ็บจิตคิดเกินร้อย อยากได้ครอบครอง
อย่ามองเหม่อพร่ำเพ้อ รำพัน
รีบเร่งมาหาฉัน อย่าช้า
หญิงเริ่มท้อรอขวัญ ไม่กลับ
จวนตะวันลับฟ้า พาให้ตรอมตรม
อยู่บ้านกลอนออดอ้อน ทุกคืน
จากหนึ่งทุ่มขวัญยืน รอได้
จวบตีสี่ทนฝืน ขืนข่ม
ไร้วี่แววแล้วไซร้ บ่ได้มาออน
จึงทิ้งกลอนอ่อนด้อย แทนใจ
รีบอ่านนะทรามวัย ใคร่รู้
ตอบกลับอย่าหวั่นไหว คอยท่า นาพ่อ
อย่าชักช้ายอดชู้ บอกใบ้ให้ฟัง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
