ดึกแล้ว...ไม่ผิดหวังค่ะ...
จันทร์แจ่มจ้ากลางหาว...อืม..ไม่ยักกะบลู นะคะ...
กระต่ายอยู่ไหนน๊อ... เกือบเห็นรอยเท้า อาร์มสตรอง...แซมค่ะ
กระต่ายตรมขมฤดีสิ้นชีวิต
อยากชมชิดสนิทจันทร์ไม่พลันสม
ได้เพียงแลชะแง้หาเบิ่งตาชม
ไร้ภิรมย์ชมชื่นนับหมื่นปี
ด้วยอยู่ไปไร้หวังเหมือนสั่งสม
ให้เศร้าตรมขมจิตจึงคิดหนี
ที่เคยอยู่คู่นั้นสิ้นกันที
ขอหลบลี้พลีร่างไว้ข้างครัว...(ขูดมะพร้าวน่ะ)
" บูรพ์ "