เมื่อคืนวานผ่านมานิทราฝัน
เห็นนางฟ้าเทวัญอยากสรรเสริญ
เลยเล่าต่อพอให้ได้เพลิดเพลิน
สวยเหลือเกินพร้อมพรั่งทั้งใจกาย
อย่าน้อยใจไปเลยทรามเชยเจ้า
คนที่เฝ้าถวิลจินต์ปองหมาย
คือเรียมแท้แน่นอนมิคลอนคลาย
ขวัญมิได้แหนงหน่ายคลายรักเธอ
ชอบสาวดำคล้ำหม่นคนนุ่งซิ่น
เป็นอาจิณสบายง่ายเสมอ
ยามหลับนอนตอนนั้นมันแบเบอร์
อย่าไผลเผลอคิดมากอยากบอกเรียม
ลมเพลมพัด
เห็นนางฟ้าเทวัญอยากสรรเสริญ
เลยเล่าต่อพอให้ได้เพลิดเพลิน
สวยเหลือเกินพร้อมพรั่งทั้งใจกาย
อย่าน้อยใจไปเลยทรามเชยเจ้า
คนที่เฝ้าถวิลจินต์ปองหมาย
คือเรียมแท้แน่นอนมิคลอนคลาย
ขวัญมิได้แหนงหน่ายคลายรักเธอ
ชอบสาวดำคล้ำหม่นคนนุ่งซิ่น
เป็นอาจิณสบายง่ายเสมอ
ยามหลับนอนตอนนั้นมันแบเบอร์
อย่าไผลเผลอคิดมากอยากบอกเรียม
ลมเพลมพัด
หน้าตลาดท่านา อำเภอนครชัยศรีค่ะ
ไม่ให้คิด ได้ไง ไยฝันเพ้อ
คงไปเจอ สาวมา หน้าเจี๋ยมเจี้ยม
น้องเหลือทน แล้วนั่น ขวัญไม่เจียม
ไยกล้าเทียม สาวกรุง ทิ้งทุ่งทอง
ลืมไอ้ฉ่ำ อีแฉะ เอี้ยงแคะคุ้ย
เคยได้ลุย หนองบึง เคล้าคลึงสอง
บัดนี้ขวัญ ฝันไกล ใฝ่คะนอง
ลืมคุ้งคลอง คมเคียว ลืมเรียวรวง
อย่าหลงฟ้า ลืมดิน ถิ่นที่เกิด
คิดใหม่เถิด ขวัญพี่ เรียมนี้ห่วง
ทิ้งเรียมเหงา เศร้าไย ไร้คนควง
เรียมไม่ลวง นุ่งโสร่ง ตีโป่งกัน
คงไปเจอ สาวมา หน้าเจี๋ยมเจี้ยม
น้องเหลือทน แล้วนั่น ขวัญไม่เจียม
ไยกล้าเทียม สาวกรุง ทิ้งทุ่งทอง
ลืมไอ้ฉ่ำ อีแฉะ เอี้ยงแคะคุ้ย
เคยได้ลุย หนองบึง เคล้าคลึงสอง
บัดนี้ขวัญ ฝันไกล ใฝ่คะนอง
ลืมคุ้งคลอง คมเคียว ลืมเรียวรวง
อย่าหลงฟ้า ลืมดิน ถิ่นที่เกิด
คิดใหม่เถิด ขวัญพี่ เรียมนี้ห่วง
ทิ้งเรียมเหงา เศร้าไย ไร้คนควง
เรียมไม่ลวง นุ่งโสร่ง ตีโป่งกัน
"ดิน"