สายธารใส ไหลเย็น เส้นสายนี้
น้องกับพี่ ดำผุด มุดแหวกว่าย
เฝ้าหยอกล้อ คลอเคล้า เนาแนบกาย
เวลาบ่าย เย็นย่ำ ประจำมา
บนหาดทราย ริมสายธาร รักหวานแว่ว
กลิ่นกายแผ่ว รวยรื่น ชื่นนาสา
รอยจุมพิต ยังติดเปื้อน ไม่เลือนรา
ยามหลับตา มองเห็น เป็นภาพลวง
เคยกรีดยาง ร่วมต้น คนละแถว
เธอลาแล้ว จากไกล ไปเมืองหลวง
ทิ้งฉันอยู่ ผู้เดียว แสนเปลี่ยวทรวง
ไม่เคยห่วง สัญญาใจ ที่ให้กัน
กาลเวลา เลยผ่าน เนินนานนับ
ทุกคืนหลับ พร่ำเพ้อ ละเมอฝัน
เธอรู้ไหม ฉันเหงา เศร้าจาบัลย์
ไยแปรผัน เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเคย
จากข่าวคราว เงียบหาย ไม่ย้อนกลับ
ร้างราลับ ลืมทุกสิ่ง ทำนิ่งเฉย
เหมือนสายธาร ผ่านไหล ไปลับเลย
โอ้อกเอย ขื่นขม ตรมอุรา
เธอไปหลง กรุงไกร ไฟแสงสี
หลงธานี เมืองหลวง ห้วงชั้นฟ้า
ลืมสวนยาง กลางดิน ถิ่นพนา
ลืมพังงา ลืมหาดทราย ลืมสายธาร
ชลนา ทิชากร
น้องกับพี่ ดำผุด มุดแหวกว่าย
เฝ้าหยอกล้อ คลอเคล้า เนาแนบกาย
เวลาบ่าย เย็นย่ำ ประจำมา
บนหาดทราย ริมสายธาร รักหวานแว่ว
กลิ่นกายแผ่ว รวยรื่น ชื่นนาสา
รอยจุมพิต ยังติดเปื้อน ไม่เลือนรา
ยามหลับตา มองเห็น เป็นภาพลวง
เคยกรีดยาง ร่วมต้น คนละแถว
เธอลาแล้ว จากไกล ไปเมืองหลวง
ทิ้งฉันอยู่ ผู้เดียว แสนเปลี่ยวทรวง
ไม่เคยห่วง สัญญาใจ ที่ให้กัน
กาลเวลา เลยผ่าน เนินนานนับ
ทุกคืนหลับ พร่ำเพ้อ ละเมอฝัน
เธอรู้ไหม ฉันเหงา เศร้าจาบัลย์
ไยแปรผัน เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเคย
จากข่าวคราว เงียบหาย ไม่ย้อนกลับ
ร้างราลับ ลืมทุกสิ่ง ทำนิ่งเฉย
เหมือนสายธาร ผ่านไหล ไปลับเลย
โอ้อกเอย ขื่นขม ตรมอุรา
เธอไปหลง กรุงไกร ไฟแสงสี
หลงธานี เมืองหลวง ห้วงชั้นฟ้า
ลืมสวนยาง กลางดิน ถิ่นพนา
ลืมพังงา ลืมหาดทราย ลืมสายธาร
ชลนา ทิชากร