(ขออนุญาตแต่งต่อท่านดาว อาชาไน ครับผม)
ฟ้าร้องก้อง หนองประจักษ์ เปรี้ยงรักร้าว
ลมหอบหนาว เหน็บเนื้อ เชื้อพิษสง
คำอ่อนหวาน ยั่วยวน นวลอนงค์
ทำพี่หลง ปั่นป่วน รัญจวนจม
ใบไผ่ร่วง โรยละ หนองประจักษ์
เปรียบดังรัก ลอยไกล จนใจขม
บุปผชาติ หยาดพลิ้ว ร้ิวแรงลม
เหมือนอารมณ์ ดรุณี ที่รวนเร
ตะวันคล้อย ลอยลับ ประจักษ์แล้ว
รักคลาดแคล้ว ลอยละ แล้วระเห
คืนข้างแรม ร้างเดือน แสงเลือนเพ
สิ้นเสน่ห์ เหนี่ยงรั้ง อังคณา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
