[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

เหงา เพราะใจ ไร้ชื่น ขมขื่นหนัก
เหงา เพราะรัก หักลา น้ำตาร่วง
เหงา เพราะใครไกลกัน สัมพันธ์ลวง
เหงา เพราะดวง ฤดี มีระทม

เธอพ่ายแพ้ รักหรือ คือสาเหตุ
เธอพ่ายแพ้ อาเพศ เฉดสาสม
เธอพ่ายแพ้ รักใคร ให้ระบม
เธอพ่ายแพ้ แค่ลม หรือคมคน

ฟังเสียงครวญ หวนไห้ ดั่งไฟผลาญ
ฟังเสียงครวญ ร้าวราน อาการหม่น
ฟังเสียงครวญ ล้วนย้ำ จำใจทน
ฟังเสียงครวญ ชวนฉงน บนรักนาง

รักด้วยใฝ่...ในรัก เกินหักห้าม
รักด้วยฝัน...แวววาม ไร้ยามห่าง
หวังเสมอ เธอมั่น ...ไร้วันจาง
รักออกวาง ด้วยมั่น ...ไร้วันจร

แต่บัดนี้ ที่รัก หักสวาท
จนไม่อาจ วาดหวัง ดังแต่ก่อน
เธอต้องเศร้า เหงาทรวง ทวงอ้อนวอน
คอยให้ย้อน อ้อนหา พาคร่ำครวญ

ด้วยเหตุผล คนเหงา เฝ้าเรียกหา
ด้วยเหตุผล ล้นค่า พากำสรวล
เห็นใจนาง ร้างรัก หนักรัญจวน
เห็นใจนาง ช่างล้วน..ป่วนอารมณ์..

"บ้านริมโขง"

เหงา เพราะใจ ไร้รัก สลักมั่น
เหงา เพราะใจ ใฝ่ฝัน วันสุขสม
เหงา เพราะเขา ทำเรา เศร้าโศกตรม
เหงา เพราะทาง ระทมพรหมชี้วาง

ใจ พ่ายยับ  กับเหตุ อาเพสก่อ
ใจ ทุกข์ท้อ ต่อความ ทำเมินหมาง
ใจ เจ้าเอย เผยช้ำ ยามรักจาง
ใจ อยู่อย่าง อับเฉา เฝ้าทุกข์ทน

ไร้ เขาเคียง  เรียงร้อย ถ้อยคำขาน
ไร้ เสียงหวาน หว่านพราย คลายสับสน
ไร้ เขากล่อม  กลอนรื่น ชื่นกมล
ไร้ ซึ่งคน เคยภักดิ์ บอกรักเรา

รัก จากใจ ให้เห็น เช่นวันก่อน
รัก รักอาทร โอบเอื้อ เมื่อหงอยเหงา
รัก ไม่ลวง ห่วงหา มาเป็นเงา
รัก เคียงเคล้าเย้าหยอก...ไม่หลอกกัน

แต่คงสิ้น แลัวรักจึงหักหาญ
ลืมวันวาน หวานเคียง สำเนียงฝัน
เป็นอดีตกรีดใจ ให้จาบัลย์
เหลือโศกศัลย์ เป็นเพื่อน ที่เยือนมา

เหตุผลนี้ ที่บอก ออกจากจิต
หวังพี่คิด ช่วยปลอบ มอบห่วงหา
อย่าปล่อยให้ขื่นขม ตรมน้ำตา
ด้วยเหว่หว้า อาลัย ...อย่าใจดำ

“สุนันยา”