
หนองประจักษ์ ใครได้เห็น เป็นประจักษ์
งดงามนัก ตะวันรอน ตอนพลบค่ำ
เสร็จจากงาน เหนื่อยล้า มาประจำ
ตะวันต่ำ ใกล้อำลา ฟ้าสีทอง
เห็นวิหก นกถลา มาเป็นหมู่
ต่างจับคู่ จี๋จู๋ อยู่กลางหนอง
คิดถึงรัก จากลา น้ำตานอง
ในเมื่อน้อง ไม่ไยดี พี่ขอลา
หนองประจักษ์ ฉันรักมาก ไม่อยากจาก
สองฝั่งฝาก แลสลวย ด้วยแนวป่า
มองน้ำใส ไหลเย็น เห็นฝูงปลา
สุกุณา กู่ร้อง ดังก้องไพร
ที่แห่งนี้ มีเราสอง ประคองรัก
เคยนั่งพัก ภิรมย์ ชมน้ำใส
ทุกทุกวัน แสนสนุก เป็นสุขใจ
ได้อยู่ใกล้ เคียงเธอ เพ้อรำพัน
เป็นเวรกรรม หรือไร ไม่ประจักษ์
ให้ความรัก รวนเร เธอเหหัน
เธอเปลี่ยนใจ ไปเคียงใคร อยู่ไหนกัน
ปล่อยทิ้งฉัน อยู่ริมหนอง หมองอุรา
หนองประจักษ์ รักแค่ไหน ตัดใจจาก
จำต้องพราก จากไกล ไปก่อนหนา
ไม่อยากเห็น อดีต กีดนัยน์ตา
นึกเสียว่า ชาตินี้ เรามีกรรม
ชลนา ทิชากร

งดงามนัก ตะวันรอน ตอนพลบค่ำ
เสร็จจากงาน เหนื่อยล้า มาประจำ
ตะวันต่ำ ใกล้อำลา ฟ้าสีทอง
เห็นวิหก นกถลา มาเป็นหมู่
ต่างจับคู่ จี๋จู๋ อยู่กลางหนอง
คิดถึงรัก จากลา น้ำตานอง
ในเมื่อน้อง ไม่ไยดี พี่ขอลา
หนองประจักษ์ ฉันรักมาก ไม่อยากจาก
สองฝั่งฝาก แลสลวย ด้วยแนวป่า
มองน้ำใส ไหลเย็น เห็นฝูงปลา
สุกุณา กู่ร้อง ดังก้องไพร
ที่แห่งนี้ มีเราสอง ประคองรัก
เคยนั่งพัก ภิรมย์ ชมน้ำใส
ทุกทุกวัน แสนสนุก เป็นสุขใจ
ได้อยู่ใกล้ เคียงเธอ เพ้อรำพัน
เป็นเวรกรรม หรือไร ไม่ประจักษ์
ให้ความรัก รวนเร เธอเหหัน
เธอเปลี่ยนใจ ไปเคียงใคร อยู่ไหนกัน
ปล่อยทิ้งฉัน อยู่ริมหนอง หมองอุรา
หนองประจักษ์ รักแค่ไหน ตัดใจจาก
จำต้องพราก จากไกล ไปก่อนหนา
ไม่อยากเห็น อดีต กีดนัยน์ตา
นึกเสียว่า ชาตินี้ เรามีกรรม
ชลนา ทิชากร
