.jpg)
แม่น้ำไรนท์ไม่รับซับขื่นขม
คนตรอมตรมต้องเศร้าเฝ้าเหงาหงอย
แบกขื่นขมข่มไว้ใจเลื่อนลอย
วันเดือนคล้อย ปล่อยโขงหลุดโล่งใจ
โขงเจ้าเอย รู้ตน คนรับช้ำ
คนมีกรรม นำปล่อย ลอยน้ำใส
โขงอารีมีจิตคิดเยื่อใย
โขงคอยใคร ทุกคนที่หม่นทรวง
อยู่ไกลห่าง ต่างฟ้า ยังฝ่าฝัน
ร่ำรำพันวันเศร้าเขาไม่ห่วง
มีขมขื่นยื่นมาฟากฟ้าลวง
ผู้รับช่วงคือโขงโค้งปลอบใจ
ด้วยแม่โขงโยงถึงจนซึ้งซ่าน
มากคำหวานสานถ้อยคอยขานไข
รู้โอบเอื้อเจือจานคนบ้านไกล
อยู่หนใดยามเหงา โขงเฝ้าคอย..
คนตรอมตรมต้องเศร้าเฝ้าเหงาหงอย
แบกขื่นขมข่มไว้ใจเลื่อนลอย
วันเดือนคล้อย ปล่อยโขงหลุดโล่งใจ
โขงเจ้าเอย รู้ตน คนรับช้ำ
คนมีกรรม นำปล่อย ลอยน้ำใส
โขงอารีมีจิตคิดเยื่อใย
โขงคอยใคร ทุกคนที่หม่นทรวง
อยู่ไกลห่าง ต่างฟ้า ยังฝ่าฝัน
ร่ำรำพันวันเศร้าเขาไม่ห่วง
มีขมขื่นยื่นมาฟากฟ้าลวง
ผู้รับช่วงคือโขงโค้งปลอบใจ
ด้วยแม่โขงโยงถึงจนซึ้งซ่าน
มากคำหวานสานถ้อยคอยขานไข
รู้โอบเอื้อเจือจานคนบ้านไกล
อยู่หนใดยามเหงา โขงเฝ้าคอย..
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
