ข้าว-ขี้ นี้ดู รู้ทั่ว
ฤๅมั่ว กลั้วกลืน ชื่นไฉน
ประสม กลมกล่อม น้อมใจ
ชวนให้ ไยดี ปรีดา ?
ดี-ชั่ว ตัวใคร ใจรู้
เลือกดู อยู่จิต คิดหา
เพียงหนึ่ง พึงเน้น เฟ้นมา
ใช่ว่า คว้าสอง ปองชม
เทามัว ชั่วดี มีหรือ
มากคือ ดื้อแอบ แนบสม
ชนะไหน ใจสั่ง บังคม
กราบก้ม ภิรมย์เฝ้า เช้าเย็น
เจ็บแสบ แอบดำ นำขาว
คลุกเคล้า ข้าว-ขี้ ชี้เห็น
หรือคน ปนสัตว์ จัดเป็น
แฝงเร้น เช่นเหมา เทามัว
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
