สำหรับผม สิ่งที่น่าเบื่อหน่ายที่สุดในบ้านกลอนไทยนั้นมีอยู่สองอย่าง
อย่างแรก เห็นจะเป็นการแต่งกลอนอวยพรวันเกิด เนื่องในวาระต่างๆนั่นเองที่ผมรู้สึกเบื่อ
ลองคิดดู วันเกิด พ่อ,แม่,พี่,น้อง, ญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ ไม่ได้อ่านกลอนอวยพรจากผมหรอก
รวมถึงตัวผมเอง ก็ไม่เคยเลยที่จะแต่งกลอนอวยวันเกิดให้กับตัวเองด้วย......
นี่ต้องมานั่งแต่งกลอนอวยพรให้กับใครก็ไม่รู้ ที่ไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ แม้แต่ชื่ออะไรยังไม่รู้จัก
(บอกตรงๆว่ารู้สึกเบื่อเต็มที) แต่ถ้าใครไม่เบื่อก็ไม่ว่ากันนะ มันเป็นสิทธิ์ของแต่ละคน
ดังนั้น ผมเองจึงไม่เคยคิดบอกวันเกิดกะใครๆ เพื่อไม่ให้ต้องมาเป็นภาระกับคนอื่น
ต้องมานั่งแต่งกลอนให้ผมอีก
ส่วนเรื่องที่ผมเบื่อประการที่สองนั้น ขอไม่เอ่ยถึงครับ เพื่อไม่ต้องเป็นปัญหา
ถกเถียงกันให้เป็นที่ขัดอกขัดใจกันเปล่าๆ
สำหรับคุณ
อย่าเพิ่งคิดเบื่อหรือมองเรื่องออกทางแง่ลบก่อนซิคะ
เช่นเรื่องอวยพรวันเกิดถ้าเราหันมาคิดทางแง่บวก รัตน์คิดว่า น่าจะดีใจให้มากๆ ที่บ้านกลอนไทยได้บริจาคเนื้อที่ให้...
เหมือนให้กุศลจำเพาะตัว สำหรับวันสำคัญเช่นวันเกิดเฉพาะส่วนบุคคลซะด้วยซ้ำ ซึ่งอีกหลายที่ หลายทาง หลายกลุ่ม ไม่มี หรือไม่อำนวยความสะดวกให้
ตรองดูลึกลงอีกขั้น....วันเกิดก็มีความหมายมากๆ เพราะเป็นวันที่ให้เราคิดถึงคุณแม่เป็นพิเศษ..
นับเป็นวันสำคัญวันครบรอบที่คุณแม่เจ็บปวดสำหรับเรา(มากหรือไม่นั้นแล้วแต่บุญค่ะ)น่าจะโทรหาคุณแม่หรือไปเยี่ยมท่านนะคะ
วันเกิดเป็นวันครบรอบที่เจ้าตัวได้มองย้อนหลังในหนึ่งปีที่ผ่านมา ว่ามีเหตุการณ์ได้เสียหรือได้มีอะไรมาบ้าง
มีหลายเรื่องที่ประทับใจ หรือสลดใจให้ย้อนคิด และวันครบรอบเกิดนี้ เป็นวันที่ให้หลายๆท่านนึกถึงเจ้าตัวค่ะ ไม่ต้องเห็น ไม่ต้องเจอก็ได้
แต่ก็อดนึกถึงกันมิได้เพราะมีชื่อไว้สะกิดในปฏิทินค่ะ...
และในเมื่อบ้านกลอนไทยเปิดโอกาสให้ปรนเปรอ ให้สัมพันธไมตรีถือเป็นการแนะนำตัวพิเศษซึ่งกันและกัน ให้รู้จักเป็นการเฉพาะตัวด้วยข้อความสวยๆ
ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นบทกลอนเลยซะด้วยนะคะ รัตน์อยากบอกว่า...
ขอกราบขอบพระคุณ บ้านกลอนไทยแห่งนี้ ดีใจ และปลื้มใจ เป็นอย่างมาก
ในน้ำใจที่ให้เราได้มีโอกาสรู้จักใช้สถานที่แห่งนี้ สัมพันธไมตรีเหมือนพี่น้องกันได้ค่ะ
ด้วยรักจากใจจ้า
รัตนาวดี
อย่าเพิ่งคิดเบื่อหรือมองเรื่องออกทางแง่ลบก่อนซิคะ
เช่นเรื่องอวยพรวันเกิดถ้าเราหันมาคิดทางแง่บวก รัตน์คิดว่า น่าจะดีใจให้มากๆ ที่บ้านกลอนไทยได้บริจาคเนื้อที่ให้...
เหมือนให้กุศลจำเพาะตัว สำหรับวันสำคัญเช่นวันเกิดเฉพาะส่วนบุคคลซะด้วยซ้ำ ซึ่งอีกหลายที่ หลายทาง หลายกลุ่ม ไม่มี หรือไม่อำนวยความสะดวกให้
ตรองดูลึกลงอีกขั้น....วันเกิดก็มีความหมายมากๆ เพราะเป็นวันที่ให้เราคิดถึงคุณแม่เป็นพิเศษ..
นับเป็นวันสำคัญวันครบรอบที่คุณแม่เจ็บปวดสำหรับเรา(มากหรือไม่นั้นแล้วแต่บุญค่ะ)น่าจะโทรหาคุณแม่หรือไปเยี่ยมท่านนะคะ
วันเกิดเป็นวันครบรอบที่เจ้าตัวได้มองย้อนหลังในหนึ่งปีที่ผ่านมา ว่ามีเหตุการณ์ได้เสียหรือได้มีอะไรมาบ้าง
มีหลายเรื่องที่ประทับใจ หรือสลดใจให้ย้อนคิด และวันครบรอบเกิดนี้ เป็นวันที่ให้หลายๆท่านนึกถึงเจ้าตัวค่ะ ไม่ต้องเห็น ไม่ต้องเจอก็ได้
แต่ก็อดนึกถึงกันมิได้เพราะมีชื่อไว้สะกิดในปฏิทินค่ะ...
และในเมื่อบ้านกลอนไทยเปิดโอกาสให้ปรนเปรอ ให้สัมพันธไมตรีถือเป็นการแนะนำตัวพิเศษซึ่งกันและกัน ให้รู้จักเป็นการเฉพาะตัวด้วยข้อความสวยๆ
ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นบทกลอนเลยซะด้วยนะคะ รัตน์อยากบอกว่า...
ขอกราบขอบพระคุณ บ้านกลอนไทยแห่งนี้ ดีใจ และปลื้มใจ เป็นอย่างมาก
ในน้ำใจที่ให้เราได้มีโอกาสรู้จักใช้สถานที่แห่งนี้ สัมพันธไมตรีเหมือนพี่น้องกันได้ค่ะ
ด้วยรักจากใจจ้า
รัตนาวดี