รถไฟผ่าน ศาลพระกาฬ สะท้านอก
น้ำตาตก ทรวงใน ใจร้องไห้
นึกถึงครั้ง สองเรา ยังเข้าใจ
เคลียคลอไป สัญญา หน้าพระกาฬ
มาบัดนี้ เธอไกล ใจแปรเปลี่ยน
ทิ้งบทเรียน รักเป็น เช่นทางผ่าน
ลืมคำมั่น สัญญา เคยสาบาน
ไม่สงสาร คนเหงา เฝ้ารอคอย
จากวันนั้น จนวันนี้ สองปีแล้ว
ไร้วี่แวว พบเจอ เธอสักหน่อย
คงจะเป็น รักเลือน ที่เลื่อนลอย
เธอมาปล่อย ให้ฉันรอ ทรมาน
บนรถไฟ สายนี้ มีความหลัง
วันนั้นยัง จำได้ดี ที่หน้าศาล
นึกถึงคำ เธอพร่ำไว้ ใจร้าวราน
ไม่อยากผ่าน ไม่อยากพบ ลพบุรี
ชลนา ทิชากร
น้ำตาตก ทรวงใน ใจร้องไห้
นึกถึงครั้ง สองเรา ยังเข้าใจ
เคลียคลอไป สัญญา หน้าพระกาฬ
มาบัดนี้ เธอไกล ใจแปรเปลี่ยน
ทิ้งบทเรียน รักเป็น เช่นทางผ่าน
ลืมคำมั่น สัญญา เคยสาบาน
ไม่สงสาร คนเหงา เฝ้ารอคอย
จากวันนั้น จนวันนี้ สองปีแล้ว
ไร้วี่แวว พบเจอ เธอสักหน่อย
คงจะเป็น รักเลือน ที่เลื่อนลอย
เธอมาปล่อย ให้ฉันรอ ทรมาน
บนรถไฟ สายนี้ มีความหลัง
วันนั้นยัง จำได้ดี ที่หน้าศาล
นึกถึงคำ เธอพร่ำไว้ ใจร้าวราน
ไม่อยากผ่าน ไม่อยากพบ ลพบุรี
ชลนา ทิชากร