คนอ่อนแอ แพ้ใจคน ทนไม่ได้
ก้อนเนื้อใจ ใช่เหล็กไหล ใจนะเอ่ย
หลงรักเขา รักเขามาก อยากชิดเชย
เขาไม่เคย เหลียวแล แม้หางตา
จึงต้องอยู่ เหงาเหงา เศร้าดวงจิต
เพราะเข้าคิด หลบลี้ คอยหนีหน้า
ให้เราต้อง เจ็บระกำ ช้ำอุรา
กินน้ำตา ต่างข้าว ทุกเช้าเย็น
เขาไม่รัก ไม่สน ต้องทนเหงา
นั่งจับเจ่า หมองเศร้า เข้าไม่เห็น
จะนั่งนอน มันร้อนเร่า เฝ้าลำเค็ญ
ใครไม่เป็น ก็พูดได้ ให้ลืมเลือน
ชลนา ทิชากร
ก้อนเนื้อใจ ใช่เหล็กไหล ใจนะเอ่ย
หลงรักเขา รักเขามาก อยากชิดเชย
เขาไม่เคย เหลียวแล แม้หางตา
จึงต้องอยู่ เหงาเหงา เศร้าดวงจิต
เพราะเข้าคิด หลบลี้ คอยหนีหน้า
ให้เราต้อง เจ็บระกำ ช้ำอุรา
กินน้ำตา ต่างข้าว ทุกเช้าเย็น
เขาไม่รัก ไม่สน ต้องทนเหงา
นั่งจับเจ่า หมองเศร้า เข้าไม่เห็น
จะนั่งนอน มันร้อนเร่า เฝ้าลำเค็ญ
ใครไม่เป็น ก็พูดได้ ให้ลืมเลือน
ชลนา ทิชากร