เปิดหน้าจอทุกทีมีแต่เจ้า
จะมาเฝ้าเอาโล่หรือไฉน
รู้เถิดหนาว่าพี่นี้ห่วงใย
เกรงป่วยไข้เพราะพักมิเพียงพอ
....พี่"มัดตน"....
"พี่มัดตน"..เสแสร้ง.แฝงรู้สึก
คงตรองตรึก.ปรารถนา.อยากมาขอ
ครวญเรียกมิว.ทุกคำ.ในลำคอ
หมายพนอ.ก่อนหนาว.ไร้สาวใด
.....มิวสิก.....
นึกถึงคำ ของแม่ แต่ก็สาย
พอเธอหาย เพียวแป๊บ แอบร้องไห้
ยากจะฝืน รั้งตัว หยุดหัวใจ
ปากว่าไม่ ใจซื่อ ดื้อว่ารัก
.....พี่รพีฯ.....
หันซบอก พันทอง ปองรักแน่
จริงใจแท้ ว่าไง ไยคิดหนัก
ชอบจังเลย คนมีธรรม เพราะช้ำรัก
ขอปักหลัก แอ่วเหนือ เบื่อเมืองกรุง
อยากไปเป็น ชาวสวน พรวนดินช่วย
เมืองลำพูน พาอวย คงรวยรุ่ง
หนีน้ำครำ ย่ำแย่ แพ้พิษยุง
ใจหมายมุ่ง แน่วแน่ แหมสุขใจ
...พันทอง...
"พี่รพีฯ".เชื่อน้อง.พันทอง"นะ
ลืมหนูซะ.หากท้อ.รอบ่ไหว
เธอยะงาน.ยะพรวน.สวนลำไย
พี่จะได๋.เป็นสุข.ขลุกกะนาง
คิว"แม่หญิงดอกคำ"..อย่าขำน้อง
มิวเรียกร้อง.รัก.หลง.สงสารบ้าง
ทุกสำนวน.ครวญคำ.ลำนำวาง
เป็นแนวทาง.ให้ชาย.มาตายรัง
ตัวอย่างเช่น."พี่บูรพ์".ดูจะซื่อ
ใช้หนังสือ.เสกเป่า.เล่าความหลัง
นำอักษร.กลอนรัด.มัดภวังค์
ดุจได้ฟัง.คนธรรพ์.(ประพันธ์)ยั่วกากี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
