ดีกว่าการ.รอคอย.ที่น้อยใจ
แม่สั่งนัก สั่งหนา ห้ามอย่าข้อง
มือรัวกลอง ดนตรี ปี่ไฉน
สาวช่างซอ ลิเก เมล์รถไฟ
เชื่อไม่ได้ ทุกราย อาจวายวาง
ยิ่งนักร้อง ผ่ิองผิว ชื่อมิวสิค
ลูกจงหลีก หลบจ้อง ต้องไกลห่าง
ถ้างวยงง หลงกล ต้องมนต์นาง
มิเหลือค้าง ถูกงับ ปอดตับไต
นึกถึงคำ ของแม่ แต่ก็สาย
พอเธอหาย เพียงแป๊บ แอบร้องไห้
ยากจะฝืน รั้งตัว หยุดหัวใจ
ปากว่าไม่ ใจซื่อ ดื้อว่ารัก
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
