อยากแบ่งร่างสร้างฤดีไม่มีสิ้น
มอบโฉมฉินยินยลยามตนเหงา
ช่วยผ่อนจินต์ถวิลฝันได้บรรเทา
หมดซึมเซาเปล่าเปลี่ยวดั่งเดียวดาย
แต่อกเราเฝ้าแลได้แต่คิด
ยากลิขิตบิดผันดังมั่นหมาย
ก็เพียงหนึ่งจะพึงหวังทั้งใจกาย
เกินจะย้ายจ่ายแจกแล้วแยกปัน
หากวันใดไหนว่างสร้างกุศล
ขอบุญดลผลเลิศประเสริฐสรรพ์
ให้น้องพี่นี้ชาติหน้ามาข้องกัน
ร่วมชีวันฉันท์ชื่นเป็นหมื่นปี...
" บูรพ์ "