แสนสงสาร ผลาญจิต ชีวิตเศร้า
ทุกข์รุมเร้า เหงาหงอย พลอยเบือนหน้า
โอ้หัวอก หมกไหม้ ไร้เยียวยา
มองนภา ฟ้าแจ่ม ยังแรมรอน
ให้สะอื้น ขื่นขม ตรอมตรมหนัก
ระทึกขวัญ ยิ่งนัก รักพังก่อน
นอนซบเซา ทุกค่ำ ย้ำอาวรณ์
กอดแต่หมอน รำพัน แสนหวั่นใจ
สะดุ้งตื่น ตกใจ ไม่ยอมหลับ
ฤทัยกลับ ห่วงหา พาหวั่นไหว
ขืนเป็นดั่ง เช่นนี้ ต้องหนีไกล
อยู่ต่อไป คงแย่ ตายแน่นอน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
