ฟ้าสีหม่นทึมเทา
ช่างอ้างว้างว่างเปล่า..เพราะไม่มีดาวดวงใส
บรรยากาศเยียบเย็นในค่ำคืนนี้..ที่ไม่มีใคร
บีบคั้นหัวใจให้สั่นคลอน
คิดถึง นะ คิดถึง
นับครั้งได้มากกว่าหนึ่ง..ที่ความคิดถึงกลายเป็นน้ำตา..
..รินไหลรดหมอน..
ความผูกพันห่วงใย..กลับกลายเป็นความร้าวรอน
หัวใจดวงอ่อนอ่อน..เพ้ออ้อนถึงอกอุ่นอุ่นที่คุ้นเคย
ไม่รู้ใจ
ช่างอ้างว้างว่างเปล่า..เพราะไม่มีดาวดวงใส
บรรยากาศเยียบเย็นในค่ำคืนนี้..ที่ไม่มีใคร
บีบคั้นหัวใจให้สั่นคลอน
คิดถึง นะ คิดถึง
นับครั้งได้มากกว่าหนึ่ง..ที่ความคิดถึงกลายเป็นน้ำตา..
..รินไหลรดหมอน..
ความผูกพันห่วงใย..กลับกลายเป็นความร้าวรอน
หัวใจดวงอ่อนอ่อน..เพ้ออ้อนถึงอกอุ่นอุ่นที่คุ้นเคย
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
