" น้ำตาในสายฝน "
๐ พิรุณโปรยโรยสายจนกายเปียก
ไม่สำเหนียกนั่งเฉยละเลยได้
ด้วยใจชาล้าเมินเกินสนใจ
ชลนัยน์ไหลหลั่งปนพรั่งพรู
๐ เจ็บมันลึกบาดทรวงช่างหน่วงหนัก
จบความรักไมตรีที่เลิศหรู
เหลือตราบาปย้ำคิด..ผิดเป็นครู
เพียงไม่รู้..นานเท่าไรคลายเศร้าตรม
กาแฟดำ
ที่บ้านฝนตกอ่ะตอนนี้..เลยได้อารมณ์กลอนเศร้า ๆ ประมาณนี้
คนอีกฝั่งฟากฟ้าก็ล้าเหลือ
ใจเจ็บเจือเชื่อเขาร้าวสุดข่ม
กับคิดถึงซ้ืงบอกหลอกลมลม
หล่นทับถมจมน้ำตาคราฝนโปรย
..แม่หญิงกุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
