เช้าอาทิตย์...
อากาศปิด มืดมัวหม่น
เมฆดำ ตำหัวคน
ยังไร้ฝน หล่นลงมา
สิบวัน พ้นผ่านไป
คนสัตว์ไม้ คร่ำครวญหา
ตกบ้าง แต่บางตา
ชุ่มปลายหญ้า เปียกหน้าดิน
มิพอ ต่อลำไย
พืชต้นใหญ่ ใบเหี่ยวหิ้น
ชาวนา น้ำตาริน
ดูข้าวสิ้น สุดตรมตรอม
สายอาทิตย์...
แวะใช้สิทธิ์ เลือกตั้งซ่อม
เข้าไป มีแต่ยอม
ร่างหายต๋อม อยู่ไหนเอย
ตัวแทน ว่าแสนดี
มี.ไม่มี ข้าเฉยเฉย
คนจน ทุกข์เช่นเคย
ข้าจะเลย เกี่ยวหญ้าคา
บ่นอยู่ได้ ไปทำงานดีกว่า
รพีกาญจน์ 59