บ้านลานทุ่งจากไกลให้คิดถึง
กลิ่นดินหอมหวนคะนึงซึ่งสดชื่น
จิตคิดไปปั่นป่วนอยากหวนคืน
จำกล้ำกลืนฝืนทนเพื่อคนไกล
มาหางานสานฝันฉันหมายมุ่ง
พรากจากทุ่งเถียงนาน้ำตาไหล
จำคำเตือนพ่อนั้นฉันฝังใจ
ฉันสัญญาท่านไว้ไม่ทิ้งนา
งามยามเห็นทิวไผ่เอนไหวลู่
ข้าวยาวชูช่อรวงยังห่วงหา
หวังตั้งใจกลับถิ่นกินปลาร้า
เยือนเรือนมา...หาพ่อที่รอคอย
---สะเลเต---