ไม่มีความรู้สึกด้อยค่าอันใดย่ำแย่ไปกว่าความรู้สึกด้อยค่าอันเกิดจากการเป็น หัวขโมย เพราะบาปข้ออื่นยังพอรักษาศักดิ์ศรีกันได้ เช่น เราอาจฆ่าศัตรูด้วยศักดิ์ศรีของนักรบในสมรภูมิ
เราอาจได้เสียกับลูกสาวใจแตกของใครด้วยความรักจริงหวังรับผิดชอบ เราอาจโกหกเพื่อผลประโยชน์ของมหาชน เราอาจกินเหล้าเพื่อให้เกียรติเจ้าภาพที่ต้อนรับขับสู้
แต่ถ้าใจกล้าหน้าด้านไปปล้นใครเขามา จะอ้างอย่างไรนอกจากต้องยอมรับว่าไม่มีปัญญาหาเอง จึงต้องหันไปลักเอาจากคนอื่น
ถ้าเสียศักดิ์ศรีแล้วนึกเสียดาย ความรู้สึกเสียดายนั้นมักรบกวนจิตใจให้นึกสังเวชตนเอง คอยแต่จะรู้สึกว่าตนเป็นคนโกง เป็นโจร เป็นพวกไม่ซื่อ
เหมือนกับว่าแค่จะดีให้ได้เท่ามาตรฐานมนุษย์ใจสะอาดสักคนก็ทำไม่ได้
เมื่อ บาปจากการขโมยถูกสั่งสมมากแล้ว ผู้ขโมยย่อมเลื่อนฐานะเป็นหัวขโมย ดูเผิน ๆ เหมือนมือนิ่งไม่สั่นไหว แต่ที่แท้บาปหนาจนใจแข็งกว่าใคร ๆ ต่างหาก
ความมือไวใจเร็วของหัวขโมยย่อมก่อให้เกิดกระแสในตัวที่น่าระแวง ชวนให้รู้สึกถึงความไม่น่าไว้ใจ ไม่ต่างจากสุนัขลอบกัด แค่เห็นก็นึกอยากระวังตัวขึ้นมาทันที
ทั้งที่ยังไม่ทันอวดเขี้ยวเล็บให้เห็นเลยด้วยซ้ำ
การขโมยแต่ละครั้ง คือการลดความสามารถในการครอบครองสมบัติอย่างถูกต้อง จึงไม่น่าสงสัยเลยว่าเหตุใดหัวขโมยทั้งหลายจึงไม่อาจรักษาสมบัติอันเป็นที่รักไว้ได้นาน
มีอันต้องเสียไปให้กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง บางทีอยู่ดีไม่ว่าดีก็สร้างเหตุให้ทรัพย์วิบัติเสียเอง
จิตของหัว ขโมยมักเล็งโลภเอาแต่ได้ จึงตระหนี่ถี่เหนียวและมีจิตใจคับแคบ แม้อาบน้ำเนื้อตัวสะอาดแล้ว ก็รู้สึกราวกับเปื้อนเปรอะยางเหนียวเหนอะหนะ
แบบเดียวกับคนที่ไม่อาบน้ำทีละสามวันเจ็ดวันได้
จิตที่คับแคบย่อม เหมาะกับภพใหม่ที่แคบจำกัด อัตคัดขัดสน แม้มีวาสนาพอจะเกิดใหม่ในโลกมนุษย์อีก กรรมที่เคยทำให้คนอื่นเดือดร้อนเรื่องของหาย
ก็อาจส่งไปเกิดในที่ที่แทบไม่มีของให้หาย หรือถึงมีก็ติดมือไม่นาน ต้องประสบเหตุให้หายไปจากมือ อาจเพราะถูกลักขโมย หรืออาจวิบัติด้วยภัยทางธรรมชาติตั้งแต่ยังไม่ทันใช้ให้คุ้ม
หากตาย เยี่ยงหัวขโมยผู้ยังไม่อิ่มไม่พอกับการลักทรัพย์ แต่ยังพอมีบุญพยุงไม่ให้ร่วงหล่นถึงนรก ก็อาจไปเสวยภพของหัวขโมยระดับเดรัจฉานภูมิ เช่น แมวขโมย สุนัขจิ้งจอก
ที่ล้วนมีเล่ห์เหลี่ยมกลโกงติดมาในกมลสันดาน แต่หากตายเยี่ยงโจรโฉด ปล้นไม่เว้นแม้พระสงฆ์องคเจ้า ไม่มีความเมตตาเป็นบุญเก่าพอช่วยพยุงเลย
ก็จัดว่ามีความเหมาะกับสภาพความเป็นอยู่อันลำบากลำบน ไร้สมบัติติดตัว ดังเช่นนรกภูมิสถานเดียว!
ผิดศีลข้อที่ 2 (ลักทรัพย์ ขโมย ฉ้อโกง ยักยอก ทำลายทรัพย์) ผลกรรมคือ
1. ธุรกิจไม่เจริญก้าวหน้า เจ๊ง ขาดทุน ฝืดเคือง โดนโกง
2. มีแต่อุบัติเหตุให้เสียทรัพย์สิน ต้องชดใช้ให้คนอื่นอย่างไร้เหตุผล
3. ทรัพย์หายบ่อยๆหลงลืมทรัพย์วางไว้ไม่เป็นที่ หาก็ไม่เจอ
4. มีคนมาผลาญทรัพย์เรื่อยๆ ทั้งคนใกล้ตัวและคนทั่วไป
5. ลูกหลานแย่งชิงมรดก โดนลักขโมยบ่อยๆ
6. ตระกูลอับจนไม่มีที่สิ้นสุด มีแต่คนมาทำลายทรัพย์
ผิดศีลข้อ 4 (โกหก ปลิ้นปล้อน กลับคำ ไม่มีสัจจะ หลอกลวงผู้อื่น ใส่ร้ายผู้อื่น ยุแยงให้คนแตกกัน ใช้วาจาดูหมิ่น
พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ ขี้โม้ นินทา ด่าทอ ด่าพ่อล้อแม่ ด่าและเถียงผู้มีพระคุณ ผิดสัญญา สาบานแล้วไม่ทำตาม ) ผลกรรมคือ
1.ปากไม่สวย ฟันไม่สวย มีกลิ่นปาก มีปัญหาเรื่องปากเรื่องฟันอยู่เนืองนิจ
2.มีแต่คนพูดให้เสียหาย มีคนซุบซิบนินทาเรื่องของเรา มีคนคอยใส่ร้ายดูหมิ่นและส่อเสียดเราอยู่เสมอ
3.ไม่มีใครจริงใจด้วย มีแต่คนมาพูดจาหลอกลวง ผิดสัญญาต่อเรา
4.เกิดในสังคมที่พูดแต่คำหยาบคำส่อเสียดปลิ้นปล้อน นินทาอยู่เนืองนิจ เพียงตื่นมาก็พบเจอความไม่เป็นมงคล (สังคมที่ปากไม่เป็นมงคล)
5.หลงเชื่อคนอื่นได้ง่าย โดนหลอกได้ง่าย ไม่มีความระวังเวลาโดนโกหก
6.ไม่มีใครเชื่อถือในคำพูดของเรา, เป็นคนที่พูดอะไรแล้วคนเมิน,พูดติดๆขัดๆ, นึกจะพูดอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจ
กรรม คือ การกระทำ
ทำกรรมเช่นไรไว้ ย่อมได้รับผลกรรมเช่นนั้น
กรรมดีย่อมให้ผลดี กรรมชั่วย่อมให้ผลชั่ว ตามอิทธิพลของมัน เที่ยงตรงที่สุดไม่เลือกที่รัก ผลักที่ชัง
ผลกรรมหรือเรียกว่า วิบากกรรม ประเภทไหนแรงกว่าก็ออกผลก่อน วิบากกรรมที่ยังไม่ได้โอกาสออกผลก็ยังรอคิวอยู่
ถ้ายังไม่ได้โอกาสออกผลในชาตินี้ก็จะต้องรอคิวไปถึงชาติหน้าหรือชาติถัดไปอย่างแน่นอน
กฏแห่งกรรมยุติธรรมและเที่ยงตรงเสมอ..
ปล.หากเป็นการคดโกงในเรื่องพระเจ้าหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ วิบากกรรมจะกลายเป็นร้อยเท่าพันเท่าทวีคูณ เครดิตจากอินเตอร์เน็ตครับ!
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
