อันความรัก พักไว้ ในใจนี้
ไม่เอ่ยอ้าง บางที อาจมีหน่าย
จึงเก็บงำ ย้ำจิต คิดมิวาย
รักแทบตาย ต้องทน หม่นฤทัย
กลัวว่าชาย หมายตา จะมาหลอก
กลัวช้ำชอก จริงแท้ แปรเปลี่ยนได้
เฝ้าแต่คิด พิษรัก ปักทรวงใน
เป็นไข้เใจ แทรกซ้อน นอนระทม
จึงขอปิด ประตูใจ ไว้แค่นี้
ไม่อยากมี ความเจ็บ เหน็บขื่นขม
หัวใจซา ซินแล้ว แววตรอมตรม
เรือรักล่ม กลางหนอง ต้องเดียวดาย
พันทอง