ยังมีเงาเศร้าใจทำไมหนอ
เงาเคลียคลอง้องอนอ้อนโฉมฉาย
เป็นเพื่อนแท้แม่นางไม่ห่างกาย
ไม่ทำร้ายหน่ายแหนงหรือแกล้งลวง
เงาไม่มีนี่หนาถึงคราเศร้า
คงว่างเปล่าเหงาใจไร้คนหวง
เหมือนสิ้นไร้ไปหมดกำสรดทรวง
ยิ่งน่าห่วงกว่าเรามีเงาเคียง...
" บูรพ์ "
ครั้งหนึ่งเคย มีเงา เหงาเป็นเพื่อน
เงาคลาดเคลื่อน ตามได้ แต่ไร้เสียง
ภาพวันวาน หยอกเย้า เจ้าร่วมเรียง
ส่งสำเนียง เสียงหวาน ครั้นนิทรา
เคยโอบกอด พรอดพร่ำ ร่ำคำรัก
เคยมีตัก เจ้าหนุน อุ่นนักหนา
เคยมีคน ร่วมอยู่ คู่กันมา
มีใบหน้า ให้ลูบ จูบทุกคืน
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
เงาเคลียคลอง้องอนอ้อนโฉมฉาย
เป็นเพื่อนแท้แม่นางไม่ห่างกาย
ไม่ทำร้ายหน่ายแหนงหรือแกล้งลวง
เงาไม่มีนี่หนาถึงคราเศร้า
คงว่างเปล่าเหงาใจไร้คนหวง
เหมือนสิ้นไร้ไปหมดกำสรดทรวง
ยิ่งน่าห่วงกว่าเรามีเงาเคียง...
" บูรพ์ "
ครั้งหนึ่งเคย มีเงา เหงาเป็นเพื่อน
เงาคลาดเคลื่อน ตามได้ แต่ไร้เสียง
ภาพวันวาน หยอกเย้า เจ้าร่วมเรียง
ส่งสำเนียง เสียงหวาน ครั้นนิทรา
เคยโอบกอด พรอดพร่ำ ร่ำคำรัก
เคยมีตัก เจ้าหนุน อุ่นนักหนา
เคยมีคน ร่วมอยู่ คู่กันมา
มีใบหน้า ให้ลูบ จูบทุกคืน
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
