วิปริตผิดเพี้ยนแปรเปลี่ยนผัน
โลกทุกวันนั้นไซร้ใช่เลิศหรู
หากรู้จำนำทางเหมือนอย่างครู
เป็นความรู้สู้ภัยใหญ่ประจัญ
ความสมดุลสูญสิ้นทุกถิ่นฐาน
อัประมาณผลาญพร่ากว่าสร้างสรรค์
หลายหลายอย่างต่างเห็นไม่เว้นวัน
สารพันปัญหาจึงมาเยือน
ถึงคราวแล้งแห้งอนาถด้วยขาดฝน
ล้วนร้อนรนกมลไหม้หาใดเหมือน
ต่างพบพลันกันทั่วทุกครัวเรือน
ทั้งไพรเถื่อนเกลื่อนหล้าทุกธานี
ครั้นยามฝนบนฟ้าพากระหน่ำ
ประดุจซ้ำย้ำทุกข์สิ้นสุขศรี
ไหลหลากท้นล้นเนินจนเกินดี
มากเกินมีที่ท่าดั่งบาดาล
คือผลพวงทวงถามติดตามกลับ
ให้คนรับสดับเป็นเช่นข่าวสาร
เตือนมนุษย์หยุดย่ำกระทำการ
ล้างพร่าผลาญธรรมชาติจนขาดดุล...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
