เพียงแค่เอียงเกศา...วาจาสอน
แห่งบทกลอนข้อความตอน...รู้เมื่อสาย
ท่องแห่งโลกความหลังเพียงใจกาย
โอ้ว่าปลายศิลาขังกายาให้มืดมนต์
แห่งความหลังครั้งยังปลูกดอกไม้
ใช่เหนื่อยกายแต่เหนื่อยใจเพราะถ่อถอย
ครั้งที่เด็ดดอกไม้เชยชม...เพราะเฝ้าคอย
ใจเหม่อลอยหวั่นไหวไปชั่วกาล
แห่งบทกลอนข้อความตอน...รู้เมื่อสาย
ท่องแห่งโลกความหลังเพียงใจกาย
โอ้ว่าปลายศิลาขังกายาให้มืดมนต์
แห่งความหลังครั้งยังปลูกดอกไม้
ใช่เหนื่อยกายแต่เหนื่อยใจเพราะถ่อถอย
ครั้งที่เด็ดดอกไม้เชยชม...เพราะเฝ้าคอย
ใจเหม่อลอยหวั่นไหวไปชั่วกาล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
