เอื้องหมายนาอ้าดอกออกรับแดด
ยามฟ้าแสดส้มแดงส่องแสงฉาน
วาดวันใหม่ในอู่ฤดูกาล
และมอบความร้าวรานนับล้านครั้ง
กลางสิงหาหน้าฝนต้องทนแล้ง
เหมือนถูกแช่งแล้งกดให้หมดหวัง
ลมโรยรินหมิ่นหมายเหมือนหน่ายชัง
พัดเมฆเทาเงาตั้งให้พังลง
เหลือเพียงแดดแผดผลาญประหารหั่น
พื้นดินพลันหลั่นลดปรากฏผง
ใบข้าวเขียวเซียวซีดสละทรง
บิดเกลียววงกงกรอบจนรอบแล้ว
น้ำขาดเขินขอดแห้งความแล้งผลัก
ชนชาวนาจำพักหายใจแผ่ว
จะปักดำทำต่อก็ใช่แนว
ด้วยไร้แววฝนพรำกระหน่ำเท
แทบจะนับเม็ดฝนที่หล่นได้
มหาภัยพื้นชนสุดสนเท่ห์
โอ้ชาวนาพาหวังล้มพังเพ
ฤดูลักหักเหเล่นเล่ห์ลวง
แล้งหลงทางขวางทิศทำผิดหมด
ไม่ตามกฎกติกาแสนน่าห่วง
ฝนเจ้าเอ๋ยเฉยชาไม่มาทวง
จวนถึงช่วงข้าวท้องยิ่งหมองตรม
เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู
ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555
ยามฟ้าแสดส้มแดงส่องแสงฉาน
วาดวันใหม่ในอู่ฤดูกาล
และมอบความร้าวรานนับล้านครั้ง
กลางสิงหาหน้าฝนต้องทนแล้ง
เหมือนถูกแช่งแล้งกดให้หมดหวัง
ลมโรยรินหมิ่นหมายเหมือนหน่ายชัง
พัดเมฆเทาเงาตั้งให้พังลง
เหลือเพียงแดดแผดผลาญประหารหั่น
พื้นดินพลันหลั่นลดปรากฏผง
ใบข้าวเขียวเซียวซีดสละทรง
บิดเกลียววงกงกรอบจนรอบแล้ว
น้ำขาดเขินขอดแห้งความแล้งผลัก
ชนชาวนาจำพักหายใจแผ่ว
จะปักดำทำต่อก็ใช่แนว
ด้วยไร้แววฝนพรำกระหน่ำเท
แทบจะนับเม็ดฝนที่หล่นได้
มหาภัยพื้นชนสุดสนเท่ห์
โอ้ชาวนาพาหวังล้มพังเพ
ฤดูลักหักเหเล่นเล่ห์ลวง
แล้งหลงทางขวางทิศทำผิดหมด
ไม่ตามกฎกติกาแสนน่าห่วง
ฝนเจ้าเอ๋ยเฉยชาไม่มาทวง
จวนถึงช่วงข้าวท้องยิ่งหมองตรม
เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู
ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555