ฉบับปรับปรุง จาก กระทู้ จุดอิทธิฤทธิ์...แผลงฤทธิ์แล้ว
เรื่องที่ ๓ เรื่องเล่าจากจีน
คนขายเต้าหู้
...พ่อของฉัน ขายเต้าหู้ ผู้เป็นใบ้...
-๑-
อิ่มใจ
ณ มณฑลเหลียวหนิงจีนตอนเหนือ เรื่องชวนเชื่อหลายหลากจากเล่าขาน เมืองเทือกเหล็ก
เมืองเก่าแต่เบาราณ หนึ่งเหตุการณ์ประทับใจให้จดจำ
"เต้าหู้ เต้าหู้ มาแล้วจ้า.. อย่ามัวช้า เชิญลองลิ้ม นิ่มชุ่มฉ่ำ
เต้าหู้อ่อน สูตรโบราณ พ่อฉันทำ รสเลิศล้ำ ชูกำลัง สั่งไวไว
นี่เป็นเสียงของฉัน เสียงของฉัน คนขายนั้น พ่อของฉัน พ่อเป็นใบ้.."
เสียงเจื้อยแจ้วแจ่มจ้ามาแต่ไกล เปิดเทปไว้ดังอ้อนออดตลอดทาง พ่อของฉันเบื้อใบ้ขาย
เต้าหู้ อดทนสู้ร้อยปัญหาแห่มาขวาง จนฉันได้ยี่สิบกว่าไม่ละวาง เข็นรถพลางกดเทปพลางอย่าง
รื่นรมย์
"เต้าหู้ เต้าหู้ มาแล้วจ้า........." ฉันหาญกล้าอัดสำเนียงเสียงสุขสม แขวนกระดิ่งทองเหลือง
ชำเลืองชม พ่อเงยก้มกดเทป เรื่อยเรื่อยมา..
-๒-
ใจอัปยศ
ชีวิตฉันรันทดแสนหดหู่ ใครใครรู้กำพร้าแม่แย่หนักหนา พ่อเป็นใบ้ไม่ได้เรื่องขัดเคืองตา โอ้พ่อข้า..
รับไม่ได้น่าอายจริง
ตอนฉันเด็กตัวเล็กเล็กจำความได้ ช่างโหดร้ายใจกลีเหมือนผีสิง พ่อทำผิดเรื่องใดไม่ประวิง
จะรีบดิ่งด่ายับให้อับอาย ด่าบนพื้นขีดวงกลมถ่มน้ำลาย ภาพหยาบคายเหลือรับกับความหมาย พ่อตะลึง
อ้ำอึ้ง ฉันระบาย พ่อทุกข์กาย ฉันสะใจไม่กลัวเกรง
"อีใบ้สาม อีใบ้สาม" เด็กตามล้อ ยังไม่พอก่นด่าว่าข่มเหง ฉันวิ่งโร่ด่าพ่อซ้ำไม่ยำเยง พ่อวังเวง
ซึมเศร้าเงียบเหงาใจ
คิดหาทางทำอย่างไรไกลจากพ่อ ถ้าเรียนต่อในเมืองเป็นเรื่องใหญ่ ต้องเรียนดีเรียนเด่นทำเช่นใด
เส้นทางชัยเปิดอ้าท้าน่าดู ฉันจึงเรียนอย่างบ้าคลั่งไม่ยั้งหยุด เจริญรุดครูชมชื่นระรื่นหู พ่อขยันอีกหลายเท่า
เฝ้าอุ้มชู พี่ชายสองครองคู่แยกเรือนตน..
-๓-
ละอายใจ
ฤดูกาลผ่านไปหลายเหมันต์ เส้นทางฝันบรรเจิดบังเกิดผล รั้วมหาวิทยาลัย "ใช่" หนึ่งคน สุขกมล
อิ่มเอมใจหาใดปาน
พ่อระรื่นชื่นบานนานนานเห็น พ่อตื่นเต้นใจท้นสุขสนุกสนาน ทักทายญาติ เอ้ออ้า..
หน้าเบ่งบาน สวมม่อฮ่อมจัดงานวันยินดี
ฉันตกใจ พ่อจับมือให้แบออก ตาพ่อบอก "รักฉัน" นั้นล้นปรี่ ในอุ้งมือเงินมัดใหญ่กว่าทุกที
"อิ๊อิ๊อี้.." พ่อโอบฉัน เสียงสั่นรัว
ฉันไห้โฮ.. ไม่สบตาละอายนัก พ่อคึกคักให้รางวัลรู้กันทั่ว ยังชำแหละหมูขุน "จน" ไม่กลัว
เดินแย้มหัวแจกหมูทั่วถึงกัน
พ่อดวดเหล้าเกาเหลียงเสียงอ้อแอ้ หน้าแดงแจ๋ตาประกายฉายสุขสันต์ ๑๘ ปีผ่านไปอย่างอัศจรรย์
ปากของฉันเรียก "พ่อ" ด้วยหัวใจ..
ติดตามตอนจบ กระทู้ต่อไปค่ะ
พี.พูนสุข
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
