อยากกล่าวถาม ฟ้าดิน ยลยินไหม
ว่าทำไม พาถึง ซึ้งประจักษ์
แล้วกลับทำ จำพราก จากคนรัก
เจ็บช้ำนัก แทบสิ้นลม ล้มขาดใจ
ฟ้าและดิน คงเห็น เป็นสนุก
มอบความทุกข์ เลอค่า กว่าสิ่งไหน
เสียงครวญคร่ำ รำพัน ฝันจากไกล
น้ำตาฉาบอาบใจ ให้ฟ้ามอง
ยอมจำนน ฟ้าดิน คราสิ้นหวัง
ที่หยุดยั้ง ทางรัก หักเราสอง
ดลมิให้ ได้อยู่ เป็นคู่ครอง
ใจสุดหมอง ตรมตรอม ยอม.ฟ้าดิน
"ดิน"