[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

  เมื่อครั้นมี                 ความรัก                  มักแสนหวาน
พอไม่นาน                ความรัก                  ชักหวั่นไหว
รสน้ำตาล                หวานซึ้ง                  ตรึงตราใจ
กลับเปลี่ยนไป           เป็นขม                   ระทมทรวง

แต่ก่อนนั้น                รักเอย                  เคยสูงค่า
พูดจ๊ะจ๋า                   จริงจัง                 ช่างแหนหวง
เดินไปมา                เกี่ยวแขน               แฟนมาควง
พอรักร่วง                 ก็สะอื้น                 กลืนน้ำตา

นี่แหละหนอ            ชีวิต             คิดอนาถ
ตกเป็นทาส            ความรัก           มักเสียท่า
เขาได้เรา              สมใจ              ไม่กลับมา
นี่ล่ะหนา              ใจคน             เจ็บจนตาย


กวีน้อย      ลุ่มน้ำยาว