มองขอบฟ้ากว้างไกลแล้วใจหาย
โอ้โฉมฉายจากกันมิทันเอ่ย
อยู่แดนดินถิ่นใดไหนทรามเชย
ลมรำเพยพัดหวนชวนคะนึง
ฟังสายฝนหล่นมาเสียงฟ้าร้อง
ยิ่งหม่นหมองดวงจิตแสนคิดถึง
เหน็บหนาวกายสายลมพรมอื้ออึง
เฝ้ารำพึงถึงเจ้าสุดเหงาใจ
โอ้โฉมฉายจากกันมิทันเอ่ย
อยู่แดนดินถิ่นใดไหนทรามเชย
ลมรำเพยพัดหวนชวนคะนึง
ฟังสายฝนหล่นมาเสียงฟ้าร้อง
ยิ่งหม่นหมองดวงจิตแสนคิดถึง
เหน็บหนาวกายสายลมพรมอื้ออึง
เฝ้ารำพึงถึงเจ้าสุดเหงาใจ