"ดิน"คนเดิม มิเหลิง เริงหลงกรุง
มิเคยลืม ท้องทุ่ง นุ่งผ้าซิ่น
ผักบุ้งขาว สะเดาป่า เก็บมากิน
ทั้งกระถิน ริมรั้ว บัวในบึง
ขอวอนพี่ สักน้อย อย่าถอยห่าง
อย่าจืดจาง ถือโทษ หรือโกรธขึ้ง
อย่าเจ้าแง่ เง้างอน ตะบอน-ตะบึง
เพิ่งมาถึง ทำโวยวาย ต่อยตายเลย
"ดิน"
หากนวลน้อง เน้อเย็น จะเข่นฆ่า
คิดหรือว่า พ่อพระ จะนิ่งเฉย
จะบรรจง พร่ำพรอด กอดทรามเชย
แล้วจูบเย้ย อินทร์พรหมณ์ ให้สมใจ
ครั้นพอเจ้า นงคราญ อ่านกลอนอยู่
เจ้าโฉมตรู นิ่ม อนงค์ คงหวั่นไหว
แล้วจงรีบ ตอบกลับ อย่างฉับไว
จะยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ ไม่ว่ากัน
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
มิเคยลืม ท้องทุ่ง นุ่งผ้าซิ่น
ผักบุ้งขาว สะเดาป่า เก็บมากิน
ทั้งกระถิน ริมรั้ว บัวในบึง
ขอวอนพี่ สักน้อย อย่าถอยห่าง
อย่าจืดจาง ถือโทษ หรือโกรธขึ้ง
อย่าเจ้าแง่ เง้างอน ตะบอน-ตะบึง
เพิ่งมาถึง ทำโวยวาย ต่อยตายเลย
"ดิน"
หากนวลน้อง เน้อเย็น จะเข่นฆ่า
คิดหรือว่า พ่อพระ จะนิ่งเฉย
จะบรรจง พร่ำพรอด กอดทรามเชย
แล้วจูบเย้ย อินทร์พรหมณ์ ให้สมใจ
ครั้นพอเจ้า นงคราญ อ่านกลอนอยู่
เจ้าโฉมตรู นิ่ม อนงค์ คงหวั่นไหว
แล้วจงรีบ ตอบกลับ อย่างฉับไว
จะยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ ไม่ว่ากัน
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
