แกะสลักระเบิดเตรียมเชิดเขวี้ยง
แต่แรงเหวี่ยงผิดทิศเกือบปลิดร่าง
ทหารฝึกรีบหมอบราบระนาบกลาง
ส่วนครูฝึกลงล่างระหว่างดิน
เพียงเศษเสี้ยววินาทีที่สุ้มเสี่ยง
ครูฝึกเหวี่ยงกายศิษย์หลบก่อนจบสิ้น
เพราะศิษย์เผลอก้มหมอบบนขอบดิน
อาจแดดิ้นดับไปเพราะใกล้เกิน
นี่แหละนะสติที่ฝึกฝน
ทำให้พ้นอันตรายคลายฉุกเฉิน
ฝึกไม่ดีชีพดับร่างยับเยิน
หลงเพลิดเพลินประมาทอาจถึงตาย
(ขออภัยท่านณัชชาครับที่ไม่ได้ลงท้ายต่อกลอนสระ ออง พอดีสงสัยจะแต่งพร้อมๆกัน)