ไม้เท้าขาว
โบ้ พรหมราช
๏ ไม้เท้าสีขาวนั้น ทำให้ฉันได้หวนถึง
ส่งกลอนซ้อนรำพึง ฉันคณึงถึงวันวาน
๏ มีเฒ่าท่านเดินอยู่ ฉันมองดูอย่างสงสาร
แก่เฒ่าแลหนังยาน ยังต้องข้ามทางกลับไป
๏ ฉันเดินนำไปส่ง ให้ท่านลงที่หวังไว้
ท่านชอบแลขอบใจ ที่ทำให้ท่านกลับมา
๏ ท่านฝากเตือนใจฉัน ว่าวันนั้นยากกลับมา
จงเร่งเล่าเรียนนา ถึงเวลาจะสบาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
