ลืมว่าเธอ.เคยเคียง.ร่วมเถียงทุ่ง
หันมามุ่ง.จีบฝรั่ง.ตาน้ำข้าว
ลืมรสชาติ.น้ำพริก-โสน.ปิ่นโตคาว
หลงเรื่องราว.พาสต้า.พาเมซาน
ลืมหมดแล้ว..แกงหอยขม..ใช้ลมจุ๊บ
ชินแต่ซุป.ร้อนร้อน.ก่อนอาหาร
ชอบครัวซอง.บาเก็ต.เผ็ดไม่ทาน
จากมานาน.ลืมน่าน.บ้านของเธอ
ขอโทษนะ.เรื่องวัยเยาว์.ข้าวเหนียวนึ่ง
ใช้รังถึง.หรือหวด.นวดข้าวเหรอ?
ถ้าพบพา.โดยไม่เชิญ.บังเอิญเจอ
อาจ..ออ..เออ..เพราะ..คำ..ไทย..ไม่..ชำ..นาญ
ใช่แล้วสิ พี่จน คนต่ำต้อย
ตั้งตาคอย น้องชบา กลับมาบ้าน
พี่คอยแล้ว คอยเล่า เจ้านงคราญ
ใยน้องมา ลืม น่าน เมืองล้านนา
น้องคงลืม ไข่เจียว ข้าวเหนียวนึ่ง
คงหวานซึ้ง กับเสี่ย อาเฮียป๋า
เจ้ามัวหลง ฝรั่ง คลั่งดารา
จนได้ลืม- ตัวว่า มาจากดิน
...กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว...
มิได้ลืม.ตัวตน.คนอดีต
สังคมขีด.ขั้นขวาง.ทางถวิล
เมื่อพวกเขา.เยินยอ.ผู้พอกิน
เสียงที่ยิน.เหยียดหยาม.ก็ตามมา
ยอมปรับตัว.ไฮโซ.โก้ตามบ้าง
เหงาก็อ้าง.เสมอ.เผลอผวา
เห็นข้าวสุก.ทุกจาน.ผ่านน้ำตา
ลูกชาวนา.รำพัน.ฉันคือเรียม
เลือกชีวิต.ขึ้นหลังเสือ.จะเหลือหรือ?
เปลี่ยนมือถือ.ใส่งอบ.แบกจอบเสียม
ให้หว่านดำ.ทำนา.หน้าตาเกรียม
กลับไปเทียม.โคกระบือ.ร่ำลือไกล
เหมือนว่าไม่.สามารถ.ในชาตินี้
รักกับพี่.ในฝัน.นั้นพอไหว
เรียมบุญน้อย.วาสนา.ลาพี่ไป
ทั้งที่ใจ.ลำเอียง.อยู่เถียงนา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
