''เจ็บ ใจ ไม่ บอก ปล่อย ชอก ช้ำ ใน''
เจ็บ..ยิ่งนัก เมื่อรัก จากหนีหาย
ใจ..แทบวาย ท้อแท้ แย่เต็มที่
ไม่..มีเหลือ เยื่อใย ไร้ปรานี
บอก..ฉันนี้ ไปไม่นาน วานจงคอย
ปล่อย..ฉันไว้ เดียวดาย หลายปีผ่าน
ชอก..ช้ำนาน รานร้าว น้าวสุดสอย
ช้ำ..จริงเจ้า เขาทิ้ง หญิงจึงพลอย
ใน..หัวอก เลื่อนลอย แสนน้อยใจ
ต่อไป :" เธอจ๋าอย่า เงียบหาย เหมือนตายจาก"
เธอ..ถูกล่อถูกลวงให้ไหลหลง
จ๋า..อย่าพะวงนงคราญอย่าหวั่นไหว
อย่า...ยอมรับความผิดหวังไม่ตั้งใจ
เงียบ..หายไปได้รับรู้ดูตรอมตรม
หาย..ไม่หายร้าวรานไม่พาลพบ
เหมือน..พี่ชายหลีกหลบน้องต้องขื่นขม
ตาย..เพียงใจระกำช้ำระทม
จาก..คนรัก..เพราะรักล่มล้มทั้งยืน
ริน ดอนบูรพา
๒๒ ส.ค. ๕๕
ถึงพ่ายแพ้ แต่ยัง ไม่พ่ายรัก