''เจ็บ ใจ ไม่ บอก ปล่อย ชอก ช้ำ ใน''
เจ็บ..ยิ่งนัก เมื่อรัก จากหนีหาย
ใจ..แทบวาย ท้อแท้ แย่เต็มที่
ไม่..มีเหลือ เยื่อใย ไร้ปรานี
บอก..ฉันนี้ ไปไม่นาน วานจงคอย
ปล่อย..ฉันไว้ เดียวดาย หลายปีผ่าน
ชอก..ช้ำนาน รานร้าว น้าวสุดสอย
ช้ำ..จริงเจ้า เขาทิ้ง หญิงจึงพลอย
ใน..หัวอก เลื่อนลอย แสนน้อยใจ
ต่อไป :" เธอจ๋าอย่า เงียบหาย เหมือนตายจาก"