จึงวันนี้ที่พร่ำค่ำเหน็บหนาว
ด้วยกายสาวหนาวใจอย่างใหญ่หลวง
สะท้านกายหน่ายเหน็บเจ็บในทรวง
เลยอ้อนดวงดารา..ยามล้าโรย..
..."บ้านริมโขง"...
ฟ้าสว่างสางตรู่..เพิ่งรู้แจ้ง
ว่าถูกแกล้งให้รัก..จักหิวโหย
เลิกหลงรอคนโปรด..บ่นโอดโอย
เสียงแผ่วโชยตามลม..ช่างคมคำ
มีพี่อยู่เคียงใกล้..ไปไหนรอด
ช่างเยี่ยมยอดรู้ใจยามใกล้ค่ำ
ตื่นตี ๔ มีพี่เฝ้าเจ้าประจำ
ร่ายลำนำเช้าตรู่..น่าบูชา
"กำลังใจ"หลั่งล้น..ถูกค้นพบ
ดั่งได้ซบทรวงอก..กกผวา
ต่อแต่นี้..ยามเศร้าเจ้าน้ำตา
มีพี่มาให้กอด...คงปลอดภัย
แหวะ.. ..แหวะ