อยากประกวด กลัวเขาตรวจ แล้วไม่ผ่าน
นึกสงสาร กรรมการ จะหมองหมาง
ตัดคะแนน ลบเป็นแสน คงระคาง
แม้อ้างว้าง ขอหลีกทาง ให้ไกลไกล
กลัวเขาเครียด นึกรังเกียจ กลอนไม่เพราะ
คงไม่เหมาะ โทษเบาะเบาะ คือผลักไส
เลิกประชัน ไม่แข่งขัน กับผู้ใด
ต้องเจียมใจ ขอหลบไป นอกสายตา
การชิงดี เชิงกวี กับใครนั้น
อันตัวฉัน มันต่ำชั้น วาสนา
มือไม่ถึง ตัวฉันจึง ไม่นำพา
ไร้คุณค่า ไร้ราคา ดุจสายลม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
