มองออกไปสุดตาขอบฟ้ากว้าง
ดูเวิ้งว้างเปลี่ยวใจตอนใกล้ค่ำ
เมฆสลัวมัวหม่นเค้าฝนดำ
ฟ้าร้องกัมปนาทมิขาดตอน
อสุนีฟาดเปรี้ยงเสียงสนั่น
ครืนครืนลั่นฟ้าแลบแปลบสิงขร
เย็นสายลมพรมพัดสะบัดย้อน
เฝ้าอาวรณ์คะนึงคิดถึงเธอ
ป่านฉะนี้เนื้อเย็นเป็นไฉน
อยู่แห่งใดครวญหาน้ำตาเอ่อ
เนิ่นนานแล้วแคล้วคลาดมิอาจเจอ
ได้แต่เพ้อรำพันทุกวันคืน
หากเธอมองท้องฟ้าเวลานี้
จงรู้มีใครเหงาเศร้าสุดฝืน
ฝากสายลมพรมหยอกบอกขวัญยืน
มิเป็นอื่นคงมั่นมิผันแปร
ละอองฝนหล่นพรำชุ่มฉ่ำฟ้า
แสนเหว่ว้ายามนี้ไม่มีแข
ฟ้าร้องครืนครืนซ้ำย้ำดวงแด
คิดถึงแท้โฉมตรูเคยคู่ครอง
มองออกไปสุดตาขอบฟ้ากว้าง
แสนอ้างว้างหนาวเหน็บเจ็บหม่นหมอง
ท่ามสายฝนหล่นมาฟ้าคะนอง
ใจร่ำร้องรำพึงคิดถึงเธอ
ดูเวิ้งว้างเปลี่ยวใจตอนใกล้ค่ำ
เมฆสลัวมัวหม่นเค้าฝนดำ
ฟ้าร้องกัมปนาทมิขาดตอน
อสุนีฟาดเปรี้ยงเสียงสนั่น
ครืนครืนลั่นฟ้าแลบแปลบสิงขร
เย็นสายลมพรมพัดสะบัดย้อน
เฝ้าอาวรณ์คะนึงคิดถึงเธอ
ป่านฉะนี้เนื้อเย็นเป็นไฉน
อยู่แห่งใดครวญหาน้ำตาเอ่อ
เนิ่นนานแล้วแคล้วคลาดมิอาจเจอ
ได้แต่เพ้อรำพันทุกวันคืน
หากเธอมองท้องฟ้าเวลานี้
จงรู้มีใครเหงาเศร้าสุดฝืน
ฝากสายลมพรมหยอกบอกขวัญยืน
มิเป็นอื่นคงมั่นมิผันแปร
ละอองฝนหล่นพรำชุ่มฉ่ำฟ้า
แสนเหว่ว้ายามนี้ไม่มีแข
ฟ้าร้องครืนครืนซ้ำย้ำดวงแด
คิดถึงแท้โฉมตรูเคยคู่ครอง
มองออกไปสุดตาขอบฟ้ากว้าง
แสนอ้างว้างหนาวเหน็บเจ็บหม่นหมอง
ท่ามสายฝนหล่นมาฟ้าคะนอง
ใจร่ำร้องรำพึงคิดถึงเธอ
เมฆก่อตัว ทะมึน ฉันยืนนึก
ความรู้สึก เปลี่ยวเหงา เศร้าเพ้อเจ้อ
ละอองฝน โปรยมา พาละเมอ
คิดถึงเธอ คนไกล ใจผูกพัน
ฟังเสียงฝน หล่นลง ตรงหน้าต่าง
ใจเคว้งคว้าง หนาวเหน็บ เจ็บจนสัน
ก่อนนี้เคย เคียงคู่ อยู่ด้วยกัน
แสนสุขสันต์ วันหวาน ซ่านซึ้งทรวง
แสนคิดถึง คนดี ที่ตีจาก
ด้วยรักมาก พรากไป ใจห่วงหวง
รู้หรือเปล่า เฝ้ารัก ปักแดดวง
ในทุกช่วง ฤทัย ไว้เพียงเดียว
ขอเธอโปรด เห็นใจ ใคร่ตอบกลับ
เพียงรับรัก สักหน่อย อย่าปล่อยเปลี่ยว
ผ่านหลายฝน ทนร้าว หนาวจริงเชียว
โปรดจงเหลียว มองบ้าง อย่าร้างรา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
