แล้วขอพรากจากเจ็บเพื่อเจ็บอีก
อีกบนผากซากซีกเกินหลีกหวน
หวนไห้โหยโรยไร้ใจจะครวญ
ครวญคร่ำจวนเจียนยับไม่กลับคืน
คืนด้วยใจใส่สีอย่างนี้หรือ
หรือว่าคือทางข้ามบนความขื่น
ขื่นผสมขมขัดเกินกัดกลืน
กลืนที่รื้นร่ำร่ำกับน้ำตา
ตาใสใสใครคงก็หลงเชื่อ
เชื่อตาเสือเกินไขว่ระไวหา
หาเนื้อทรายไหนซึ้งมาพึ่งพา
พาซื่อหลงพยัคฆา ฉีกคร่าทิ้ง
ทิ้งแต่รอยลึกไหม้บนใจรัก
รักแน่นหนักเนาเพรงเหลือเกรงกริ่ง
กริ่งกังวานขานเนื่องเหมือนเรื่องจริง
จริงที่กลายกลับกลิ้ง เป็นสิ่งลวง ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๑ สิงห์ ๕๕