--ความผิดพลั้งครั้งเยาว์--
ความซาบซึ้ง ยังตราตรึง แน่นในอก
น้ำตาตก ไม่สะทก ไม่หวั่นไหว
แค่อกหัก เพราะความรัก มันผิดไป
ไม่ว่าใคร คนไหนไหน ต้องเคยเป็น
นอนร้องไห้ ปวดหัวใจ สามวันผ่าน
ยิ้มหน้าบาน อยู่หน้าบ้าน มองเห็นเห็น
ใช่เรื่องโต แฝงอีโก้ ชูประเด็น
ใช่ทุกข์เข็ญ แสนลำเค็ญ เกินฝ่าฟัน
เคยถูกตุ๋ย ถูกตลุย มาจนทั่ว
ใช่เราชั่ว หลงเมามัว ตามกระสัน
แค่หลงผิด ไปนิดนิด เพราะความมันส์
สุดท้ายนั้น ความโศกศัลย์ ต้องตามมา
แม้มีทุกข์ ยังเจือสุข อยู่นิดนิด
จนเราคิด ไหวหวั่นจิต ยังประหม่า
ผิดทางรัก ยังตั้งหลัก ไมโสกา
สิ่งโสภา ในภายหน้า นั้นยังมี
โอ้รสรัก ยังตระหนัก ในคืนสุข
เคยถูกบุก จนร้องจุก ยังล้นปรี่
ยังจำฝัง ถึงความหลัง ร่วมยินดี
สุขครั้งนี้ แม้ยอมพลี บั้นท้ายเรา
ความซาบซึ้ง ยังตราตรึง แน่นในอก
น้ำตาตก ไม่สะทก แม้ยามเหงา
ประสบการณ์ ความผันผ่าน ช่วงวัยเยาว์
แม้โศกเศร้า แต่คละเคล้า สุขดื่มจินต์
คุณไสย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
