ถึงขุนเขามาขวางกั้นฉันยังรัก
ถึงอกหักสักร้อยครั้งยังไม่เหงา
ถึงน้ำท่วมแผ่นดินทลายสุดจะเดา
ถึงไฟเผาล้างโลกโศกตรมตรอม
พี่ยังรักน้องนุชสุดสวาท
ใครบังอาจจับขังไว้ให้ผ่ายผอม
กักขังร่างกายแต่ใจพี่ไม่ยอม
เพราะยังรักพวงพะยอมชั่วกัปกัลป์
มิใช่พี่จะพร่ำเพ้อละเมอครวญ
ยังคิดถึงเนื้อนวลชวนใฝ่ฝัน
ถึงห่างไกลแต่หัวใจคิดถึงกัน
ยังรักมั่น..ในสัญญา ชั่วฟ้าดิน..
ริน ดอนบูรพา
๒๐ ส.ค. ๕๕
ถึงอกหักสักร้อยครั้งยังไม่เหงา
ถึงน้ำท่วมแผ่นดินทลายสุดจะเดา
ถึงไฟเผาล้างโลกโศกตรมตรอม
พี่ยังรักน้องนุชสุดสวาท
ใครบังอาจจับขังไว้ให้ผ่ายผอม
กักขังร่างกายแต่ใจพี่ไม่ยอม
เพราะยังรักพวงพะยอมชั่วกัปกัลป์
มิใช่พี่จะพร่ำเพ้อละเมอครวญ
ยังคิดถึงเนื้อนวลชวนใฝ่ฝัน
ถึงห่างไกลแต่หัวใจคิดถึงกัน
ยังรักมั่น..ในสัญญา ชั่วฟ้าดิน..
ริน ดอนบูรพา
๒๐ ส.ค. ๕๕