แค่ความน้อยใจกันในวันก่อน
หรือตัดรอนจริงจังตั้งใจห่าง
เหตุเพราะบาดหมางใจไม่ปล่อยวาง
หรือตรงกลางหัวใจเธอไร้รัก
ฉันคิดค้นคำตอบรอบที่ร้อย
การก้าวถอยดังผู้ไม่รู้จัก
ราวปราการกำแพงแบ่งช่วงวรรค
ให้หยุดพักสัมพันธ์จนวันตาย
สองมือผู้ปราชัยไม่วางทุกข์
ฉันหรือสุขเอิบอิ่มจนยิ้มง่าย
อยากรั้งด้วยสองแขนแสนเสียดาย
บทส่งท้ายคงแค่ได้แต่มอง
จะไม่คุกเข่าอ้อนวอนให้กลับ
เพราะเกินปรับรักคืนชื่นเราสอง
หากเธอยังเห็นค่าว่าสำรอง
ดี-เลวต้องบังคับให้รับไว้.
หรือตัดรอนจริงจังตั้งใจห่าง
เหตุเพราะบาดหมางใจไม่ปล่อยวาง
หรือตรงกลางหัวใจเธอไร้รัก
ฉันคิดค้นคำตอบรอบที่ร้อย
การก้าวถอยดังผู้ไม่รู้จัก
ราวปราการกำแพงแบ่งช่วงวรรค
ให้หยุดพักสัมพันธ์จนวันตาย
สองมือผู้ปราชัยไม่วางทุกข์
ฉันหรือสุขเอิบอิ่มจนยิ้มง่าย
อยากรั้งด้วยสองแขนแสนเสียดาย
บทส่งท้ายคงแค่ได้แต่มอง
จะไม่คุกเข่าอ้อนวอนให้กลับ
เพราะเกินปรับรักคืนชื่นเราสอง
หากเธอยังเห็นค่าว่าสำรอง
ดี-เลวต้องบังคับให้รับไว้.
แค่เสียใจน้อยนิดจึงคิดจาก
เธอถูกพรากจากพี่ชายหายไปไหน
ด้วยกำแพงประเพณีพี่ทำใจ
คงปล่อยให้เวรกรรมมาตามทัน
ผู้ใหญ่เขาไม่ต้องการให้น้องแต่ง
ถูกกลั่นแกล้งผิดเพี้ยนมาเปลี่ยนผัน
หาว่าพี่นี้สลัดตัดสัมพันธ์
หาว่าหมั้นแฟนใหม่ไม่แน่นอน
แท้ที่จริงพี่คิดถึงเกินหนึ่งร้อย
รักเธอมากมิอยากถอยเหมือนวันก่อน
ต้องหมดสิทธิ์ผิดหวังเช่นดั่งละคร
ลางสังหรณ์มาบอกเหตุถึงเภทภัย
จิ้งจกทักรักขาดญาติขัดขวาง
บุญเคยทำกรรมเคยสร้างแต่ปางไหน
รักข้ามภพพบเพียงรักปักดวงใจ
อวยพรให้เธอสุขสันต์นิรันดร
ริน ดอนบูรพา
๑๙ ส.ค. ๕๕
เธอถูกพรากจากพี่ชายหายไปไหน
ด้วยกำแพงประเพณีพี่ทำใจ
คงปล่อยให้เวรกรรมมาตามทัน
ผู้ใหญ่เขาไม่ต้องการให้น้องแต่ง
ถูกกลั่นแกล้งผิดเพี้ยนมาเปลี่ยนผัน
หาว่าพี่นี้สลัดตัดสัมพันธ์
หาว่าหมั้นแฟนใหม่ไม่แน่นอน
แท้ที่จริงพี่คิดถึงเกินหนึ่งร้อย
รักเธอมากมิอยากถอยเหมือนวันก่อน
ต้องหมดสิทธิ์ผิดหวังเช่นดั่งละคร
ลางสังหรณ์มาบอกเหตุถึงเภทภัย
จิ้งจกทักรักขาดญาติขัดขวาง
บุญเคยทำกรรมเคยสร้างแต่ปางไหน
รักข้ามภพพบเพียงรักปักดวงใจ
อวยพรให้เธอสุขสันต์นิรันดร
ริน ดอนบูรพา
๑๙ ส.ค. ๕๕