อดีตหวานกาลเปลี่ยนเป็นเลี่ยนขม
สุดระทมจมปลักไม่อยากเผย
เปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้นะทรามเชย
กระไรเลยไม่หวนคิดชีวิตตรม
ความพอดีอยู่ที่ไหนไม่คิดบ้าง
จะเอาอย่างคนอื่นให้ขื่นขม
แค่ทำตัวเราให้ดีมีคนชม
กลับไปหลงคารมทับถมกาย
จากที่รักเป็นแค่รู้จัก แล้วหรือนี่?
จรลีหนีไกลให้ใจหาย
เจ็บเกินทนหนนี้แทบเจียนตาย
แต่ไม่วายให้คิดถึงอยู่ทุกวัน
blues..