ไม่น้อยไม่มาก..แต่อยากให้เธอ)
(ลำนำที่ ๔ แต่อยากให้เธอ)
แต่ยังเพ้อ เพ้อหา พะว้าพะวัง
แต่ยังหวัง หวังอ้อน จึงวอนจึงเว้า
แต่ยังหวั่น หวั่นไหว ไม่บางไม่เบา
แต่ยังเฝ้า เฝ้าคอย มาร้อยมาเรียง
อยากจะเย้า เว้าวอน นอนหนุนตัก
อยากจะอ้อน ป้อนปัก ถักเส้นเสียง
อยากจะให้ ใจนี้ ที่เอนเอียง
อยากจะอยู่ คู่เคียง เรียงบทคำ
ให้หมอกเมฆ เมฆหมอก บอกกลอนกล
ให้ฟ้าฝน ฝนฟ้า มาเอ่ยย้ำ
ให้ดวงดาว ดาวดวง ควงร่ายรำ
ให้เช้าค่ำ ค่ำเช้า มิเหงาใจ
เธอว้าเหว่ เหว่ว้า เข้ามาป้อง
เธอหม่นหมอง หมองหม่น ด้นคำใส
เธอเหงาหงอย หงอยเหงา เฝ้าห่วงใย
เธอหวั่นไหว ไหวหวั่น ฉันปลอบโยน...
ป.ล.
บทที่ ๑ กลบทรักร้อย กับสะบัดสะบิ้ง และบัวบานกลีบขยาย
บทที่ ๒ กลบทบัวบานกลีบขยาย และเทพชุมนุม
บทที่ ๓ กลอักษรนกกางปีก และบุษบงแย้มกลีบผกา
บทที่ ๔ กลอักษรนกกางปีก และบุษบงแย้มกลีบผกา
(ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
