แสงอาทิตย์ส่องฟ้า สีทอง
งามจังนั่งชวนมอง จริงเจ้า
นกกาต่างร่ำร้อง หาคู่
โผผกผินตอนเช้า กู่ก้องกังวาน(๔๘๗)
แมลงปอบินล้อ เล่นลม
เหนือสระบัวกอกลม เต็มตื้น
สนุกมิทุกข์ตรม ขมขื่น
มองกลับเราเศร้าสะอื้น อกช้ำเจียนตาย(๔๘๘)
ไม่นานนักจักเช้า เป็นสาย
เมฆหม่นหนทางกลาย หมองไหม้
สายฝนหล่นโปรยปราย ลงสู่ ดินนา
มองแต่ลมพัดไม้ หักน้าวตามลม(๔๘๙)
ครืนครืนกัมปนาทก้อง พงไพร
อสุนีบาตฟาดไป ทั่วหล้า
เสียงกอไผ่หวีดไหว ใจสั่น
ดังสนั่นไม่ช้า ฝนนั้นซาลง(๔๙๐)
แสงอาทิตย์โผล่ขึ้น อีกที
มองเห็นรุ่งหลากสี ขอบฟ้า
เขียวเหลืองม่วงสดมี แดงแสด
สูงเด่นเห็นเบื้องหน้า อย่าชี้เขาถือ(๔๙๑)