Re: ความรักเอย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 08:39:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ความรักเอย  (อ่าน 6202 ครั้ง)
ลมหนาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 185
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 326


พลิ้วไหวไปตามลม , นักกลอนสมัครเล่น


« เมื่อ: 19 สิงหาคม 2012, 12:29:AM »


ความรักเอยเคยชื่นวันคืนก่อน   
มีงามงอนเคียงใกล้สุขใจหนา     
เฝ้าอิงแอบแนบซบมองสบตา   
ทุกเวลาละมุนอบอุ่นทรวง 
     
เดินเกี่ยวก้อยร้อยเรียงยืนเคียงข้าง     
บนเส้นทางมีเจ้าคอยเฝ้าห่วง           
ทุกคืนวันนั้นอยู่เป็นคู่ควง             
ฝนหล่นร่วงหนาวร้อนมิคลอนคลาย
   
รักวันวานหวานซึ้งตราตรึงจิต
ชื่นเชยชิดไม่นานพานสลาย
ดวงชะตามาพรากจากกลับกลาย
ต้องแยกย้ายเหินห่างจำร้างลา

สุดปวดร้าวหนาวเหน็บแสนเจ็บนัก
โอ้ความรักจากไปใจโหยหา
ทุกวันคืนกลืนกล้ำช้ำวิญญาณ์
เฝ้าคิดถึงเรื่อยมาน้ำตาริน

ยังจดจำคำมั่นเมื่อวันก่อน
ภาพความหลังสะท้อนย้อนถวิล
ตาประสานหวานซึ้งตรึงดวงจินต์
ชั่วฟ้าดินรักมั่นมิผันแปร

ความรักเอยเคยชื่นกลายขื่นขม
 ความรักล่มจากไปใจเป็นแผล
เหลือเพียงภาพคราบหลังฝังดวงแด
 กลายเป็นแค่อดีตคอยกรีดใจ

ร้องไห้งอแง


ความรักลา มาร้าง จางห่างหาย
เจ็บเจียนตาย วายวาง หมดทางไหม
เคยเคียงข้าง เคล้าคลอ หยอกล้อไป
บัดนี้หนี เร็วไว ไกลริบตา

เดินเกี่ยวก้อย ชะม้อยตาม วาบหวามนัก
แม้รสรัก ปักจิต ปิดปกหน้า
ยังอาวรณ์ ร้อนทรวง ห่วงเรื่อยมา
เฝ้าเพ้อหา อุราไหว ใจปรวนแปร

จากวันวาน ผ่านไป ใจเริ่มท้อ
รักเกิดก่อ ต่อเติม เพิ่มได้แน่
แต่ความหึง หวงห่วง ตามทวงแจ
กลับกลายแพ้ พังยับ เกินรับทัน

แม้เฝ้าตาม ถามถึง ดึงไม่ไหว
สงสารใจ เจ็บจน ทนหวาดหวั่น
เคยหวานชื่น กลืนกล้ำ ช้ำจาบัลย์
เดินมาถึง ทางดัน ไร้มั่นคง

ความรักเอย เคยหวาน ปานน้ำอ้อย
กลับกลายกร่อย ถอยลด หมดไหลหลง
เสียดายด้วย ช่วยไม่ได้ ใจปลดปลง
ชาตินี้คง ต้องจำจาก ซากรักลวง





ความรักเอยเคยชื่นวันคืนก่อน     
ฝนหนาวร้อนมีเจ้าคอยเฝ้าห่วง   
ชิดอิงแอบแนบอยู่เป็นคู่ควง       
อบอุ่นทรวงยิ่งนักรักเบ่งบาน
     
เหมือนสวรรค์นั้นแกล้งมาแบ่งขวาง 
ต้องเหินห่างจากกันหลายวันผ่าน 
สุดปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บดวงมาน
ใจแหลกลาญสลายรักคลายคลอน
 
ทุกวันคืนกลืนกล้ำแสนช้ำหนัก
ด้วยพิษรักเย้าหยอกตามหลอกหลอน
ภาพวันวานผ่านมาเฝ้าอาวรณ์
รักครั้งก่อนติดตรึงซาบซึ้งใจ

 ดวงชะตาฟ้าสร้างเส้นทางหรือ 
สุดท้ายคือต้องจากพรากไฉน
 พรหมลิขิตผิดเพี้ยนมาเปลี่ยนไป
 จากกันไกลเหินห่างร้างแรมลา

 ความรักเอยเคยชื่นวันคืนก่อน
ยังสะท้อนฤทัยให้โหยหา
 แม้นเนิ่นนานผ่านผันกี่วันมา
ซึ้งวิญญาณ์ยากนักหักใจลืม

ร้องไห้งอแง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไม่รู้ใจ, blues, รัตนาวดี, D, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดุลย์ ละมุน, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s